bərfərz

ara s. <fars. bər və ər. fərz> köhn. Tutaq ki, ehtimala görə, fərz edək ki. <Hacı Kərim Zərgər:> Cənab şair, bərfərz ki, bizim hər birimizdə bir təqsir var ki, sənətindən bəhrəyab olmur. M. F. A.. Dedi: «Bərfərz, olsa hər yerdə; Toxuyursan böyük, kiçik pərdə». M. Ə. S..